“ราชาช้อป” เติ้ง เฉิงป๋อ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2564 สิริอายุได้ 88 ปี

เป็นที่รู้จักในนาม "ราชาแห่งร้านค้า"เติ้งเฉิงโปถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2564 สิริอายุได้ 88 ปี เขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในฮ่องกงและ "สร้างครอบครัวของเขาตั้งแต่เริ่มต้น"
Deng Chengbo เกิดที่ Jiujiang, Nanhai, Foshan ในปี 1934 เขาสูญเสียพ่อไปเมื่ออายุ 5 ขวบ และครอบครัวของเขาก็พังทลายทางการเงิน เขาถูกเลี้ยงดูมาโดยแม่ของเขาเพียงลำพัง และต่อมาก็มาฮ่องกงพร้อมกับแม่ของเขา เมื่ออายุ 16 ปี ลุงโบซึ่งเพิ่งเรียนชั้นประถม ได้เข้าร่วมสังคมและกลายเป็นเด็กฝึกงานป้ายไฟนีออน ในทศวรรษ 1960 เขาเปิดร้านในเชิงชาวาน โดยทำธุรกิจป้ายไฟนีออน ต่อมาอุตสาหกรรมไฟนีออนตกต่ำ ลุงโบจึงหันมาทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์แทน

ฟอร์บส์ 2021ในการจัดอันดับบุคคลที่ร่ำรวยที่สุดของฮ่องกงในปี 2560 ลุงโบอยู่ในอันดับที่ 19 โดยมีมูลค่าทรัพย์สินสุทธิ 4.75 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 37.01 พันล้านดอลลาร์ฮ่องกง) ธุรกิจของบริษัทครอบคลุมการลงทุนและการจัดการอสังหาริมทรัพย์ โรงแรมและการจัดเลี้ยง บริการทางการเงิน บริการดูแลผู้สูงอายุ ทัศนมาตรศาสตร์ การค้าปลีก ฯลฯ

เก่งในการสังเกตสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจเพื่อปรับปรุงมูลค่าทรัพย์สิน
ลุงโบเก่งปรับปรุงร้านค้าเพื่อเพิ่มมูลค่าทรัพย์สินและค่าเช่า การต่อสู้ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด ในปี 1991 เขาซื้อร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งในย่านมงก๊กในราคา 60 ล้านเหรียญไต้หวันจากนักลงทุนอาวุโส Zhou Nan และต่อมาได้ปรับปรุงเป็นร้านอาหาร 3 ชั้นศูนย์คอมพิวเตอร์มงก๊ก-
Wangdian เปิดทำการในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2534 โดยมีรายได้ค่าเช่าต่อเดือน 2.8 ล้านหยวนในช่วงที่มีการใช้งานสูงสุด และมีอัตราผลตอบแทน 8.5% อสังหาริมทรัพย์เปลี่ยนมือในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2547 ด้วยมูลค่าประมาณ NT$393 ล้าน ครั้งนี้ทรัพย์สินเปลี่ยนมือโดยมีกำไรทางบัญชีอยู่ที่ NT$340 ล้าน

วิกฤตการณ์ทางการเงินในปี 2540 ได้ทำลายแผนการเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์
แต่เส้นทางสู่การเป็นกษัตริย์ของลุงโบไม่ได้ราบรื่นนัก ในปี 1997 ลุงโบตั้งใจจะลิสต์ทรัพย์สินที่มีมูลค่าตลาดมากกว่า 7 พันล้านหยวนในขณะนั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดวิกฤติการเงินในเอเชีย ทั้งตลาดหุ้นและ ตลาดอสังหาริมทรัพย์ตกต่ำและแผนการเข้าจดทะเบียนถูกยกเลิก มีข่าวลือว่าเขาเป็นหนี้ก้อนใหญ่ถึงจุดสูงสุดมากกว่า 4 พันล้านหยวน ไม่เพียงแต่แผนการจดทะเบียนสินค้าเท่านั้น แต่ธุรกรรมร้านค้าจำนวนมากต้องถูกยกเลิกหรือยุติเพื่อลดการสูญเสีย แม้ว่าสุดท้ายเขาจะหนีรอดไปได้ แต่ลุงโบยังคงเป็นหนี้สินเชื่อจำนองให้กับซิตี้แบงก์ประมาณ 4 พันล้านหยวนในปี 2547 เพียงในปี 2547 เท่านั้นที่เขาขายทรัพย์สินทั้งหมดของเขาออกไปในขณะที่สภาวะตลาดดีขึ้นเพื่อชำระหนี้

เติ้ง เฉิงป๋อ ถอยออกไปเบื้องหลังและส่งมอบธุรกิจนี้ให้กับลูกชายของเขาเติ้ง เหยาเซิงดูแล.เติ้ง เหยาเซิงStan Group ซึ่งตั้งชื่อตามชื่อภาษาอังกฤษ ไม่เพียงแต่บริหารจัดการทรัพย์สินอสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวมูลค่าประมาณ 55 พันล้านหยวนเท่านั้น แต่ยังขยายธุรกิจไปยังโรงแรม การจัดเลี้ยง การดูแลผู้สูงอายุ เทคโนโลยีการสื่อสาร และบริการทางการเงิน และยังมีส่วนร่วมใน เงินร่วมลงทุน ฉันลงทุนในบริษัทสตาร์ทอัพไม่ต่ำกว่า 10 แห่ง แต่ส่วนใหญ่จบลงด้วยความล้มเหลว